unisonrecords

การจัดการกับการล่วงละเมิดทางเพศของ Lost Judgement เป็นเรื่องยุ่งเหยิง หลังจากขบวนการ #MeToo โครงเรื่องที่สร้างความสงสัยในความจริงของเรื่องราวของเหยื่อคือ ตรงไปตรงมา ขาดความรับผิดชอบ และตอกย้ำมุมมองเชิงลบต่อผู้หญิงที่พูดถึงเรื่องการล่วงละเมิด การใช้การล่วงละเมิดทางเพศเป็นโครงเรื่อง ในกรณีนี้ ทำให้รู้สึกอ่อนแอและตกใจเพราะเห็นแก่ความตกใจ นี่เป็นเรื่องที่เลวร้ายอย่างยิ่งเมื่อการบรรยายทิ้งตัวละครนั้นไว้ข้างๆ ทันทีที่ประโยชน์ของเธอในฐานะอุปกรณ์โครงเรื่องสิ้นสุดลง ไม่ยอมลงมติใดๆ ในส่วนโค้งของตัวละครของเธอ ฉันพบว่าเนื้อเรื่องนี้เอาชนะเกมที่น่าผิดหวังอย่างเหลือเชื่อในเกมที่เน้นการเล่าเรื่องที่ละเอียดอ่อน สิ่งนี้ทำให้เกิดเงาเหนือการเล่นที่เหลือของฉัน ทำให้ฉันเบื่อหน่ายกับเรื่องราวที่ฉันชอบอย่างอื่น ฉันเกลียดการมีส่วนร่วมกับช่วงเวลาเหล่านี้ทั้งหมดในเกมจริงๆ

การกระทำนี้น่าจะคุ้นเคยหากคุณเคยเล่นเกมอื่นๆ ของ RGG เช่น ซีรีส์ Yakuza หรือ Judgement คุณใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการเดินรอบโลกที่เปิดกว้างสองแห่ง – คามุโรโชและอิจินโช – เข้าสู่การต่อสู้บนท้องถนนที่โหดร้ายและไล่ตามเรื่องราวรอบเมือง กลไกการสืบสวนของ Judgment ยังคงดำเนินต่อไปจากเกมที่แล้ว และส่วนใหญ่ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง คุณมองไปรอบ ๆ เพื่อหาเบาะแสและต่อมานำเสนอเบาะแสเหล่านั้นเพื่อเป็นหลักฐาน ซึ่งเหมือนกับเกมแรก เป็นวิธีที่ดีในการแยกส่วนที่เน้นการต่อสู้  

Lost Judgement นำเสนอกลไกใหม่สองชุดในซีรีส์: การพรางตัวและปาร์กัวร์ ทั้งสองมีการใช้งานไม่ดีและน่าเบื่อ การลักลอบเป็นพื้นฐานและเป็นเส้นตรง – ไปที่จุดซ่อนนี้ โยนเหรียญเพื่อล่อยามออกไป ล้างและทำซ้ำ Parkour ค่อนข้างมีส่วนร่วม แต่เกมมักจะบังคับให้คุณเข้าสู่โหมดการสืบสวนเพื่อค้นหาสิ่งที่คุณต้องการเพื่อไปรอบ ๆ พื้นที่ สิ่งนี้จะฆ่าจังหวะโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงไคลแม็กซ์ของเกมที่ฉันหยุดอยู่ตลอดเวลาเพื่อที่ฉันจะได้ค้นหาสถานที่ที่จะปีนขึ้นไป 

การต่อสู้เป็นจุดเด่นของการเล่นเกมของ Lost Judgement ยางามินั้นคล่องแคล่วและว่องไว และการรวมเอาสามประเภทการต่อสู้ที่แตกต่างจากเกมแรก ซึ่งคุณสามารถสลับไปมาระหว่างเกมได้ทันที ให้ความรู้สึกที่ยอดเยี่ยม ฉันชอบเผชิญหน้ากับห้องของศัตรูและใช้รูปแบบการต่อสู้ทั้งสามเพื่อกำจัดแต่ละคนอย่างเป็นระบบ – โดยเฉพาะ Snake ซึ่งช่วยให้สามารถกำจัดได้อย่างรวดเร็วและความสามารถในการปลดอาวุธศัตรู การกระทำอันร้อนแรงอันเป็นเอกลักษณ์ของ RGG กลับมาอีกครั้ง และพวกเขาก็โหดเหี้ยมและเหนือชั้นเช่นเคย ฉันชอบการต่อสู้ใน Lost Judgement มากจนฉันมักจะพบว่าตัวเองกำลังเดินไปรอบ ๆ โลกที่เปิดกว้างและมองหาปัญหา

สรุปได้ว่า Eiyuden Chronicle: Rising เป็นเกมแอคชั่น/RPG ที่เรียบง่ายและตรงไปตรงมา มันง่ายที่จะหลงทางในวัฏจักรอันเงียบสงบของการรวบรวมแสตมป์ผ่านการเรียกภารกิจและการต่อสู้ อย่างไรก็ตาม Rising มีเนื้อหาไม่มาก ประสบการณ์ทั้งหมดนั้นไม่สุภาพและกระทำการล่วงละเมิด RPG ต่างๆ ซึ่งน่าผิดหวัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเป็นพรีเควลที่แนะนำโลก Eiyuden ล่วงหน้า Eiyuden Chronicle: A Hundred Heroes – ผู้สืบทอดทางจิตวิญญาณของซีรี่ส์ Suikoden ถ้านี่คือสัญญาณของสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น ฉันกังวล

CJ ตัวเอกของ Rising เป็นนักผจญภัยหนุ่มที่ต้องการสร้างชื่อให้ตัวเอง นักล่าสมบัติ เธอจัดตั้งขึ้นในเมืองที่ดึงดูดนักผจญภัยจากระยะไกลด้วยทรัพยากรอันมีค่าในบริเวณใกล้เคียง คิดถึงยุคตื่นทอง ระหว่างการเดินทาง เธอได้ร่วมทีมกับจิงโจ้จอมโวยวายที่ชื่อ Garoo อย่างเหมาะสม และผู้ใช้เวทย์มนตร์ที่เฉียบแหลมและสง่างามชื่อ Isha เนื้อเรื่องหลักมีไว้เพื่อพาคุณไปยังจุดหมายต่อไป โดยให้ข้อมูลบางส่วนเกี่ยวกับสาเหตุที่ลึกลับและอันตรายปรากฏขึ้น โดยรวมแล้ว การเล่าเรื่องสามารถคาดเดาได้และทั่วถึงมาก  

ด้วยเรื่องราวที่แห้งแล้ง การไม่มีช่วงเวลาที่เชื่อมโยงระหว่างตัวละครทำให้ฉันผิดหวัง มีการโต้ตอบที่มีเสน่ห์สองสามอย่างในการล้อเลียนของ CJ และ Garoo และฉันก็พอใจกับการปรากฏตัวของหญิงสาวผู้วิเศษชื่อ Mallore ซึ่งเป็นการแสดงความเคารพอย่างชัดเจนต่อ เซเลอ ร์มูน ถึงกระนั้น บุคลิกภาพเหล่านี้มีความลึกไม่มากนัก และพวกเขารู้สึกเหมือนโครงร่างของตัวละครมากกว่าบุคคลที่พัฒนาเต็มที่ น่าเศร้าที่สิ่งนี้ทำให้รู้สึกเชื่อมโยงกับพวกเขาได้ยาก

แง่มุมที่ยิ่งใหญ่ของ Rising คือคุณลักษณะการสร้างเมือง ซึ่งช่วยให้คุณช่วยชาวบ้านหลายคนตั้งร้านค้าเพื่อดึงดูดผู้คนให้มาที่นิคม ทำให้มันเจริญรุ่งเรืองมากขึ้น คุณเพิ่มเลเวลให้กับร้านค้าต่างๆ อย่างต่อเนื่อง เช่น โรงเตี๊ยม โรงแรมขนาดเล็ก ร้านขายยา ร้านขายอาวุธ และอื่นๆ เมื่อมองแวบแรก การสร้างเมืองดูเหมือนจะเป็นรอยย่นเพิ่มเติมที่สนุกสนาน แต่ภารกิจเรียกค้นที่น่าเบื่อของมันทำให้เป็นหนึ่งในการลดจำนวนลงครั้งใหญ่ที่สุดของเกม คุณเดินทางไปยังพื้นที่เดิมแล้วกลับมายังผู้ให้ภารกิจอีกครั้ง ซึ่งมักจะขอให้คุณรับทรัพยากรจำนวนหนึ่งหรือค้นหาบุคคลสำหรับพวกเขา

การสร้างเมืองอย่างรวดเร็วกลายเป็นรายการเหลือเกิน ด้านหนึ่ง สิ่งเหล่านี้ไม่ได้ยากเลยที่จะทำให้สำเร็จ ในทางกลับกัน พวกเขาไม่สนใจและไม่ค่อยพอใจกับความพยายามมากนัก ร้านค้าต่างๆ ได้สินค้าใหม่เข้ามา และเมืองก็แออัดขึ้นเล็กน้อย แต่มันเป็นความรู้สึกที่กลวงเปล่าของความก้าวหน้า ทุกความพยายามทำให้คุณได้รับแสตมป์ ซึ่งแสดงระดับความสมบูรณ์ของเมืองของคุณ หลังจากทำสิ่งเหล่านี้แล้ว ฉันหมดความสนใจในการจัดลำดับความสำคัญของเนื้อหาด้านข้าง แต่แล้วฉันก็พบว่าตัวเองมีระดับต่ำกว่าปกติหากฉันไม่ได้มีส่วนร่วมกับมัน เนื่องจากภารกิจให้ประสบการณ์มากมาย สิ่งนี้น่าหงุดหงิดเพราะคุณถูกบังคับให้ทำภารกิจที่น่าเบื่อโดยไม่มีสาระและแทบไม่มีวิธีเล่าเรื่อง ภารกิจเสริมควรเป็นทางเลือก ไม่จำเป็น

เหล็กไนของความตายอีกครั้งจางหายไปขณะที่ฉันพยายามสลัดประสาท ฉันกำลังเตรียมที่จะปะทะกับ Sanguimancer ที่ฉันพยายามจะสังหารนับสิบครั้ง บางทีฉันอาจจะได้เรียนรู้สิ่งใหม่ในขณะที่ฉันพุ่งกลับเข้าสู่การต่อสู้ แม้ว่าฉันจะเคยไปตามเส้นทางนี้หลายครั้งในการล่าครั้งก่อน และฉันรู้ว่าฉันมีโอกาสรอดจากโชคช่วยมากกว่าสิ่งอื่นใด Salt and Sacrifice ทำให้ฉันขาดความรู้สึกถึงความสำเร็จ และในกระบวนการนี้ ก็ทำให้สิ่งใหม่ๆ ที่มีแนวโน้มเพิ่มขึ้น เช่น ค่าหัวและระบบการประดิษฐ์ของมันแย่ลง

หลังจากเลือกชั้นเรียนจากตัวเลือกจำนวนหนึ่งและปรับแต่งตัวละครที่ดูเหมือนหุ่นกระบอกที่มืดมนของฉันแล้ว ฉันผจญภัยไปกับการเผชิญหน้าอย่างไม่อาจเอาชนะได้กับสัตว์ร้ายที่ทำลายล้างและพินาศอย่างรวดเร็วตามที่คิดไว้ ที่นี่ Salt and Sacrifice แสดงให้เห็นว่ามันสวมอิทธิพล Dark Souls ไว้ที่แขนเสื้อ นักสมุนไพรศาสตร์ใช้ศาสตร์แห่งเวทมนตร์เพื่อชุบชีวิตอวาตาร์ของฉัน ซึ่งตอนนี้กลายเป็น “ตัวสะกด” ที่ไม่ได้มีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว แต่อยู่ที่ไหนสักแห่งในระหว่างนั้น บรรดาผู้ที่ฟื้นฟูฉันด้วยเวทมนตร์แห่งความมืดนี้คือ Marked Inquisitors ซึ่งทำงานในนามของกษัตริย์ของพวกเขาเพื่อตามล่าผู้วิเศษและทำลายพวกเขาโดยใช้หัวใจของพวกเขา

การใช้พอร์ทัลรูนในการตั้งถิ่นฐานของ Inquisitor พาฉันไปยังสถานที่ต่างๆ ที่ฉันรู้ว่าคำรูนเดินทาง หมู่บ้าน Ashborne Village ที่ชื้นแฉะและผลัดใบ, Bol Gerahn ที่แห้งแล้งและหายนะ และที่ราบสูง Dreadstone Peak ที่กลายเป็นน้ำแข็ง เป็นจุดหมายปลายทางเพียงไม่กี่แห่งที่ Marked Inquisitor สามารถสำรวจเพื่อค้นหา Mages แม้ว่าจะมีเพียงไม่กี่แห่ง แต่ก็มีพื้นที่กว้างขวาง มีถ้ำและเขตแดนมากมายให้สำรวจ และมีภูมิประเทศแนวตั้งให้เดินผ่าน ดินแดนเหล่านี้เป็นที่ที่ฉันฟันฟันในการต่อสู้ แฮ็กและฟันโทรลล์ แมงมุม และหมาป่าต่างๆ ที่กล้าเข้ามาขวางทางฉัน หากคุณเลือกคลาสอื่นที่ไม่ใช่ Highblade ของฉัน คุณจะเหวี่ยงค้อนฟ้าร้อง แส้แส้ที่อันตราย หรือร่ายคาถาลี้ลับใส่ศัตรูของคุณแทน

ฉันสนุกกับการเรียนรู้รายละเอียดของแต่ละสถานที่ เช่น ที่ที่เหยื่อของฉันจะปรากฏตัวมากที่สุดและพืชชนิดใดที่ฉันสามารถเก็บเกี่ยวเพื่อใช้ในการรักษาอันล้ำค่า พื้นที่สำคัญถูกปิดล้อมด้วยประตูซึ่งต้องใช้หัวใจของนักเวทย์หลายตัวในการเปิด หรือวัตถุที่จำเป็นเช่นตะขอเกี่ยวหรือผ้าคล้ายร่มชูชีพเพื่อทะยานไปยังแพลตฟอร์มที่ไม่สามารถเข้าถึงได้ การก้าวย่างเข้าสู่สถานที่แห่งใหม่ที่อาจเป็นอันตรายนั้นน่าตื่นเต้นอยู่เสมอ และกลายเป็นจุดเด่นของช่วงเวลาของฉันกับ Salt and Sacrifice และแม้กระทั่งทำให้หัวหน้าผู้วิเศษที่ต้องการต่อสู้กลืนได้ง่ายขึ้น

ผู้วิเศษที่ Marked Inquisitor ล่านั้นเคยเป็นมนุษย์ธรรมดาจนกระทั่งพวกเขาใช้เวทย์มนตร์มากเกินไป พวกเขากลายเป็นสิ่งชั่วร้ายที่รวบรวมองค์ประกอบใดก็ตามที่พวกเขาเชี่ยวชาญ เช่น pyromancy, venomancy หรือ chronomancy และแต่ละอย่างเป็นภัยคุกคามต่อผู้เล่นอย่างมาก การออกล่าเป็นภารกิจของ Inquisitor เพื่อติดตามนักเวทย์มหึมาเหล่านี้และสังหารมินเนี่ยนที่มันเรียกออกมาก่อนที่เจ้านายจะหนีไปที่อื่น กระบวนการนี้จะเกิดขึ้นซ้ำๆ จนกว่าผู้วิเศษจะเข้าสู่สมรภูมิการต่อสู้ครั้งสุดท้าย ที่ซึ่งหัวใจของพวกเขาจะถูกกลืนกินและพลังของพวกมันจะถูกขจัดออกไปอย่างถาวร